maandag 19 juli 2010

NStafette

De planning van de NS laat nogal eens te wensen over. Dat is bekend. Maar zo bont als afgelopen zaterdag had ik het nog niet eerder meegemaakt:

1. Fijn! De trein van 19:53 heeft ‘ongeveer 5 minuten’ vertraging. Ik sprint om 19:54 spoor 4 op, waar de trein al klaarstaat. Met een conducteur ervoor die vertelt dat er bij Bijlmer iemand voor de trein is gesprongen en de trein daarom niet zal rijden. Hij raadt aan om via Schiphol te reizen.
2. Ik loop de stationshal in, op zoek naar de vertrektijden van treinen naar Schiphol. Er wordt omgeroepen dat de trein van 19:53 over enkele minuten zal vertrekken. Wáát!
3. Terug op spoor 4. De conducteur mort dat als wordt omgeroepen dat de trein zal rijden ze dat beter eerst even aan hem hadden kunnen vertellen. Ik ben het helemaal met hem eens, maar ook opgelucht dat de trein toch gaat.
4. Ik zit nog niet of er wordt omgeroepen dat de trein toch niet gaat. Iedereen stapt uit, precies op tijd om de volgende trein, van 20:08, uit te zwaaien. Ik zal de enige wel zijn die het raar vind dat deze trein niet even op ons heeft gewacht…
5. Het gerucht gaat dat er op spoor 5 een trein binnenkomt die ons naar Utrecht zal brengen. En masse rent iedereen naar de overkant. Inderdaad, daar staat een nieuwe trein, maar de eindbestemming is Den Helder. En nee, een omleiding via Utrecht zit er niet in.
6. Het loopt tegen 20.23, maar geen spoor van de volgende trein. De omroepster bevestigt mijn vermoedens: alleen de treinen van acht over en acht over half zullen rijden. Ik negeer opgewonden geroezemoes over extra treinen op spoor 11 of 14. Wachten op de trein van 20.38 lijkt me het meest verstandig.
7. Ik lijk goed gegokt te hebben. Tien over half komt er een trein aanrijden, flink vol, maar omdat ik de meute naar spoor 11 niet heb gevolgd pas ik er nog net in. De NStafette is echter nog niet voorbij: ‘Deze trein kan helaas niet vertrekken. U wordt verzocht om over te stappen op de trein op spoor 2b’.
8. Rennen, dringen, duwen. De trip van spoor 4 naar spoor 2b is bepaald geen feestje. En halverwege de trap word ik wéér getrakteerd op een omroepbericht…. Door de drukte kan ik het alleen niet verstaan. Wat nu? Een deel van de passagiers klautert stug de trap op, een groter deel dringt zich juist terug naar beneden..
9. Omdat ook ik uiteindelijk een kuddedier ben, volg ik de massa. Een goed idee, want het brengt me op spoor 8, waar de trein ieder moment kan vertrekken.
10. 21:00. Mijn reis naar Utrecht gaat, weliswaar met omleiding, eindelijk beginnen!

donderdag 15 juli 2010

Broodje aap

Duurzaam. Dat is wat je als ondernemer moet zijn en daarom neemt elk bedrijf ‘een stukje duurzaamheid’ op in zijn bedrijfsplan. Groene stroom, dubbelzijdig kopiëren en zelfs het schenken van Max Havelaar koffie mag worden meegeteld. Ik verzin dit niet: het is mij vorige week uitgelegd door een Hoofd op de afdeling Duurzame Ontwikkeling van een bekende Nederlandse Bank.

Het Hoofd lichtte zijn uitleg toe met voorbeelden van bedrijven die, volgens hem, duurzaam ondernemen. En hij meende het serieus:

1. BP. Waarom weet ik niet meer, maar om één of andere reden had het Hoofd het idee dat BP, één van de grootste oliemaatschappijen ter wereld, duurzaam onderneemt. Lijkt mij een contradictio in terminis, vooral met het oog op het olielek in de Golf van Mexico. Het pleit voor het Hoofd dat hij schuchter toegaf zijn oordeel gebaseerd te hebben op cijfers van vóór het lek, de kans is groot dat hij BP binnenkort uit zijn presentatie verwijdert. Wat hem bovendien een fiks aantal kritische vragen zal besparen…

2. Nestlé. Wil in 2015 alleen nog maar duurzaam geproduceerde palmolie gebruiken. Duurt nog even, maar vooruit: je moet ergens beginnen. Erger vind ik dat Nestlé niet zelf, maar gedwongen door Greenpeace, tot dit besluit is gekomen. Onder het motto ‘Give the orang-oetan a break’ voerde Greenpeace eerder dit jaar actie, tot Nestlé toezegde te stoppen met het gebruik van foute palmolie. Hoera!

De glorieuze taak van het Hoofd zit erop en een mandje met snacks gaat rond. Wat zal het zijn? Max Havelaar chocola zou erg voor de hand liggen, op reformrepen zit niemand te wachten en biologische appels zijn een cliché… Tromgeroffel: de bekende Bank kiest voor KitKats en reduceert het praatje over duurzaam ondernemen radicaal tot een broodje aap verhaal.

zaterdag 3 juli 2010

Twitteritus

‘Wacht even, ik moet een twittertje doen.’ Ik wist niet wat ik hoorde. Een twittertje doen?!?! Klinkt als een plasje doen, maar dan viezer. Tegelijkertijd werd ook ik verbaasd aangekeken: ‘Twitter jij niet?’ Nee, ik Twitter niet. Ik Hyvde en nu Facebook ik. Ik heb een LinkedIn account, en minstens 5 e-mailadressen. Als dat niet genoeg is om te weten wie ik ben, wat ik doe en met wie, dan weet ik het ook niet meer…

The Anti-Tweeting Blog steunt me in mijn anti-twitteritus met een dagelijkse Anti-Tweet, zoals: ‘I awoke this morning to a message that my computer software was out of date. I am watching the download progress bar creep across the screen.’ En: ‘The postal carrier usually arrives by 12:30. It's 12:42 and he has not arrived. He must be running behind.’

The Anti-Tweeting Blog begrijpt me. Maar op één vraag heeft het geen antwoord: wat te doen als jij niet Twittert, maar iemand anders wel Twittert over jou? Er is getwitterd over mijn blog ‘Online is de plek om te gaan’. Ik wist daar niks van, tot een twitteraar mij mailde: ‘Ik heb je blog via Twitter verspreid en zag ook al dat anderen het hebben doorgestuurd. Ik vond je niet op twitter, wel leuk hoor.’

Ik denk dat ik dat als een compliment moet zien en vraag me nu één ding af: moet ik mijn verzet opgeven en meetwitteren (zodat ik in ieder geval kan zien wat twitteraars over mij zeggen) of de twitteritus lekker langs me heen laten gaan?