Ramptoerist

Sommige mensen gaan op vakantie en vergeten hun paspoort. Ik niet. Ook onderweg naar Sevilla, via de luchthaven van Düsseldorf, heb ik m bij me. Alleen is 'ie niet meer geldig…

Ik zit in de trein, heb niks te doen. Blader door mijn paspoort en ben in gedachten even overal: in een hangmat, onderwater, op safari… overal behalve bij praktische zaken. Ik bestudeer mijn paspoortfoto – ook al zoiets wezenlijks belangrijks. Per ongeluk valt mijn oog op de geldigheidsdatum: 10 FEB 2010.

Het is vandaag: 20 FEB 2010. 20 FEB 2010! Waaaaaaaaaaaaaaaaaah aaaaaaaaaaaaaaaah aaaaaaaaarghhh!!! Ik ben onderweg naar Sevilla met een ongeldig paspoort.

Daar zit ik dan, in de trein, zonder kaartje (trein op het nippertje gehaald, vergeten een kaartje te kopen, je kent het wel) en zonder geldig legitimatiebewijs. ‘Goedemorgen!’ Zo opgewekt, onschuldig mogelijk groet ik de conducteur terug en… hij loopt door?!?!

Nu de douane nog… De batterij van m’n telefoon is bijna leeg (het zal niet), maar ik kan nog net op internet vinden dat de marechaussee op Schiphol noodpaspoorten verkoopt aan ramptoeristen zoals ik.

Naast de noodpaspoortenbalie staat – heel strategisch – zo’n afgrijselijk pasfotohokje, dat natuurlijk mijn enige €2 munt inslikt. Als ik in de AH to go een flesje sinaasappelsap afreken – en the custumor from hell uithang door wisselgeld van een tientje in munten terug te vragen – realiseer ik me dat ik de hele dag nog niets heb gedronken. Geen wonder dat het pasfotohokje me na mijn 2e poging fotootjes van een hologige zombie uitspuugt.

De marechaussee is me zowaar goedgezind: ‘Ik vind het prachtige foto’s’, 25 minuten wachten, €44,05 armer en vele formulieren later (ze moeten de schijn van hun bureaucratische imago natuurlijk wel in stand houden) later ben ik de trotse bezitster van een knalroze noodpaspoort waarmee ik niet naar de Verenigde Staten en vage eilandgroepjes mag, maar wél naar Sevilla!

Ik trek een sprintje naar de dichtstbijzijnde telefoonwinkel voor een oplader (want die heb ik natuurlijk niet in mijn tas gestopt) en pak zonder verdere bagagecheck de eerstvolgende trein naar Düsseldorf. Of ik mijn ticket bij me heb is van later zorg.