Grote boze (geld)wolf

Ik heb mijn televisie nog niet terug of de volgende psychisch gestoorde buurman dient zich aan:

Tringggggggggg. Ik ben zo naïef om zonder te kijken de deur open te doen.
‘IK KRIJG NOG GELD VAN JE.’
Mijn verbaasde blik is niet gespeeld.
Met zijn grote hoofd gevaarlijk dicht bij het mijne schreeuwt de grote boze (geld)wolf me toe dat hij al drie maanden mijn ramen lapt, dat ik maar niet betaal, en dat hij NU zijn geld komt halen.
Allemaal goed en wel, maar mij is niets gezegd over een glazenwasser. Natuurlijk was mij opgevallen dat mijn ramen eens in de zoveel weken meer blonken dan anders, maar dat het mijn taak was om die neanderthaler-met-wolvenkop te betalen had niemand mij verteld. Dus: ‘Ik zal hierover contact opnemen met de eigenaar en het je laten weten als ik het geld heb. Waar woon je?’
Maar dat wil hij niet vertellen. Meneer de grote boze (geld)wolf ‘KOMT TERUG’.

Knock knock. Nog half in slaap wil ik mijn wekker uitzetten, maar het geklop houdt aan. Wat is dat voor geluid? Waar komt het vandaan? Slaperig open ik een gordijn – en kijk recht in het gezicht van de grote boze (geld)wolf. ‘MIJN GELD’, brult het gezicht. Ik hoop dat dit een droom is, dat ik niet echt in een dun nachthemd door het raam kijk naar een griezel met een groot hoofd dat om geld schreeuwt.

Tringggggggg tringgggggggggg. Dit drammerige belletje ken ik. Ik laat de gordijnen dicht, open niet meteen deur, maar spiek eerst even door het gangraam. Grote boze (geld)wolf blijkt niet gek en grijnst me toe. Even ben ik verbaasd, ik woon op 3hoog, dan besef ik dat hij op zijn ladder staat (!). Nog voor hij zijn muil open kan trekken hervind ik mijn kalmte: ‘De eigenaar heeft het geld overgemaakt. Ik ga mij eerst aankleden en dan voor je pinnen. Je kunt het geld vanmiddag komen ophalen, en hoeft niet meer terug te komen. Ik lap mijn ramen liever zelf.’

De grote boze (geld)wolf schreeuwt mij toe dat me dat ik dat niet kan. Ik negeer hem, uitleg over het verschil tussen kunnen en willen lijkt me aan hem niet zo besteed.