Vervolgfilms zijn zelden goed. Geldt ook voor Sex and the City 2, een film die het vooral moet hebben van haute couture en schoenen, heel veel schoenen. De schoenen, eigenlijk een minderwaardig woord voor de voetjuweeltjes die Sarah Jessica Parker draagt, doen mij eraan denken dat ik sinds kerstavond geen hoge hakken meer heb gedragen. Daar besluit ik verandering in aan te brengen - met alle gevolgen van dien. Nog voor ik de hoek om ben, moet ik mijn looptempo al reduceren tot een onwennig trippelpasje. Ik zwik en wiebel over de Oudegracht naar het station. Eenmaal aangekomen bij de roltrap herinner ik mij dat ik daar ooit met een spijkerhakje in ben blijven haken, oppassen dus! Op mijn tenen laat ik me omhoog rollen. De schoonmakers zijn gestopt met staken, dus de vloer in Hoog Catharijne glimt me tegemoet. Gelukkig trippel ik zonder glijers het perron op.
Mijn rechterteen doet zeer en in de trein zie ik dat de huid boven mijn hielen is geschaafd. Maar dat blijkt het ergste niet: in de tram verliest een toerist zijn evenwicht. Zijn lompe wandelschoen, maat kingsize, komt op mijn teen terecht. Zou Sarah Jessica Parker, nu de opnames van Sex and the City 2 toch voorbij zijn, mij een cursus haklopen voor beginners willen geven?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten